Goeiemorgen beste Zondagslezer,
Als je thuis bent, even op wandel in jouw stad of dorp, in de supermarkt of toch op het werk, je merkt het meteen en overal: er klopt iets niet. Corona is ongemeen brutaal, slaat diepe wonden, zaait angst en ongerustheid, maakt zieken en doden, dwingt ons tot nadenken en herbronnen, appelleert ook aan onze schone kant en inspireert tot een ongeziene golf van solidariteit. Heel soms lijkt het zelfs alsof we nu alweer van elkaar houden. We loven onze onderwijzers, kassiersters, vuilnisophalers en al wie nog in de weer is om ons leven draaiende te houden. We applaudisseren, hangen massaal witte lakens uit het raam en zingen luidkeels voor onze fantastische zorgverleners. Het is allemaal even hartverwarmend als terecht.
Alleen, er ontbreekt iets. Iets wat er voordien altijd was en waarvan we dachten dat het er altijd zou zijn. Iets waarvan we zelfs niet meer wisten dat het er was, net omdat het er gewoon was. Er ontbreekt contact, écht contact. Het gevoel van haar zachte hand op jouw huid, een vluchtige kus op oma’s wang, jouw voet onverwacht tegen haar knie, een lief woord op fluistertoon in het oor van je kleinkind, een bemoedigend schouderklopje van een collega, een warme knuffel met een vriend… Het was er allemaal. En we deden het allemaal, de een al wat meer dan de ander, maar het was er. Zomaar, en met de zachte macht van de gewoonte. (…)
Er wachten ons nog (zo vermoeden we het toch) nog aardig wat moeilijke weken waarin iedereen nog meer op de proef wordt gesteld. Meer zieken, meer doden, meer angst, meer nervositeit, meer problemen… het komt allemaal op ons af. Daarom, lieve mensen, heb moed, hou vol, help elkaar, wees begripvol, doe wat de overheid ons vraagt én luister naar de juiste mensen. Dat zijn niét de hardste roepers, de vele charlatans of sensatiezoekers, dat zijn wél deskundige virologen als Marc Van Ranst en zijn collega’s. Straks – juist, als alles weer normaal wordt – pakken we iedereen en alles weer stevig vast. Onze geliefden, onze ouders, kinderen en kleinkinderen, onze opa’s en oma’s, onze vrienden, onze kennissen, onze collega’s én, als jullie dat goed vinden, ook de familie-vrienden-bezoek ‘Zondag’. Men kan het eigenlijk niet mooier zeggen, met dank aan de Pascal Kerkhove, directeur redactie van De Zondag, vanaf nu digitaal. https://www.dezondag.be/pascal2203/
