ZIJN / MIJN NATUUR …
Lang geleden, ergens in China, zitten twee monniken bij een beekje hun kleding te wassen. Een van de monniken ziet een schorpioen in het water
vallen en vervolgens worstelen om niet te verdrinken. De monnik pakt de schorpioen uit het water en zet hem weer op de kant. Terwijl hij dat doet,
steekt de schorpioen hem in zijn hand.
Een paar minuten later valt de schorpioen weer in het water. Weer redt de monnik hem, en weer wordt hij gestoken. ‘Waarom blijf je die schorpioen redden?’,
vraagt de andere monnik. ‘Je weet toch dat het in zijn natuur zit om te blijven steken?’
‘Dat klopt’ zegt de andere monnik, ‘maar het zit in mijn natuur om te blijven redden.
En ik laat me de SLECHTHEID niet verleiden tegen mijn natuur om GOED te doen in te gaan’.
(Bron; Stories from Zen, Buddha en Andient Tales)
Moraal (of zeden) is het geheel van handelingen en gedragingen die, in een maatschappelijke context, als correct en wenselijk worden gezien. Het filosofisch vakgebied van de ethiek richt zich op de vraag 'wat is een goede moraal?'. Een universele moraal heeft de pretentie altijd en overal te gelden. Iets is immoreel als het ingaat tegen de wetten van de ethiek. Iets is amoreel als het niets met goed of kwaad te maken heeft. Men kan spreken over een gescheiden moraal.
Meer lezen over MORAAL: https://nl.wikipedia.org/wiki/Moraal
