Een ECHT veranderingsproces kent alléén maar een begin…

EDDIS
25/02/08

Dit weekend was het opnieuw een bijzonder interessante NLP studie weekend.. waarin het voornamelijk ging over onze METAPATRONEN, het veranderen en de verschillende delen in ons

METAPATRONEN er zijn er uiteraard verschillende  zoals:

  • Ben je TOWARDS (bereiken) < > of AWAY FROM (vermijden). Wat motiveert jou?
  • Ben je OPTIONEEEL (opties) < > of PROCEDURAAL (procesmatig). Waar en hoe ga je te werk?
  • Ben je intern gericht (binnenwereld - steunen op je zelf) < > of juist extern gericht (Buitenwereld -steun zoekt buiten jezelf) Hoe evalueer jij? Hoeveel invloed heeft een ander op U?
  • Ben je IN-TIME (zonder besef van tijd) < > of juist TROUGH Time (met een zeer groot tijdsbesef). Het tijdsaspect is hier belangrijk.
  • Is je AANDACHT  bij jezelf (egocentrisch) < > of is je AANDACHT gericht op anderen (empathisch - altruïstisch)? Waar ligt de focus van je aandacht?
  • Kijk je naar GELIJKENISSEN < > of naar de VERSCHILLEN? Wat valt u altijd op de verschillen of de gelijkenissen. Hoe orden of verwerk ik informatie?
  • Ben en werk je CONCREET (met detail) < > of ben je ABSTRACT (To the Point). Hoe deel in informatie op?
  • Ben ik PRO-ACTIEF (zet ik altijd de eerste stap) < > of juist RE-ACTIEF (wacht ik af). Hoe reageer ik ?
  • En welke thematische sorteerstijlen hanteer ik.. Als men over bv. een vakantie verteld waar vertel ik dan over.. 1) de mensen, 2) de activiteiten, 3) de plaats, 4) over feiten / informatie, 5) over dingen. Wat in de werkelijkheid krijgt ‘automatisch” de focus van je aandacht?

Over de manier van hoe wij kunnen VERANDEREN en de diverse DELEN die wij zijn later iets méér.

Trap niet in de apenval

In India wordt al eeuwenlang dezelfde methode gebruikt om apen te vangen. De val bestaat uit een uitgeholde kokosnoot waarin een gat is gemaakt. Dit gat is precies zo groot dat een aapje er zijn pootje door kan steken. In de kokosnoot wordt wat rijst gegooid en het geheel wordt aan een boom gebonden. Apen kunnen deze verleiding niet weerstaan. De aap kijkt even, aanrzelt wat, steekt vervolgens voorzichtig zijn poot door het gat, neemt een handje rijst... en is dan niet meer in staat om zijn gebalde vuist door het gat terug te halen.
Voor iemand die het mechanisme doorziet, is het volstrekt duidelijk wat die aap moet doen om aan zijn belagers te ontsnappen. De val werkt echter al duizenden jaren en er zijn maar weinig apen geweest die de rijst loslieten om zo het vege lijf te redden.
Moraal van het verhaal: loslaten van het oude (en kiezen voor het nieuwe) is lastig.

Bron: Paul Vervoort & Hans van de Vorst, "Uit de apenval. Het voorkomen van verval en het redden van bedrijven in nood", Uitg. Scriptum Management, 2006

Aantal keer bekeken

1533