De vooruitgangsgedachte impliceert dat we steeds dichter bij het absolute goed komen, wat ondertussen veel van het huidige kwaad zijn gaan laat gaan… 

Auteur: 

  • René Magritte
EDDIS
20/07/09

René Magritte

Gisteren even een uitstap gedaan naar Brussel om daar te genieten van het vernieuwde museum Magriette

Magritte is een van de beroemdste Belgische schilders ter wereld. De vreemde, fascinerende wereld die hij in zijn doeken creëert draagt bij tot de internationale uitstraling van het reële Brussel. Deze prominente figuur krijgt een eigen museum in de stad waar het grootste deel van zijn oeuvre tot stand kwam.

Het gloednieuwe museum maakt deel uit van de prestigieuze Koninklijke Musea voor Schone Kunsten die hiertoe een samenwerking aangingen met de Fondation Magritte en de ondersteuning genoten van Suez. Het bevindt zich op het Koningsplein in Brussel, meer bepaald in het vernieuwde Altenloh Hotel, een neo-classicistisch gebouw dat in de 19e eeuw ontworpen werd door Alphonse Balat - ja, dat is de man die ook de Koninklijke Serres tekende. Het voormalige hotel is - ondergronds - verbonden met de Musea voor Schone Kunsten.Het Magritte Museum zal gewijd worden aan het oeuvre, het gedachtegoed en het leven van René Magritte, waarbij de grootste collectie ter wereld - één van meer dan 200 werken - zal worden getoond. De wereldwijde bekendheid van Magritte garandeert uiteraard een groot succes voor het project.

Dit is geen pijp! En als je zou denken dat dit een pijp is rookt ze dan… Beelden en woorden misleiden ons vaak héél erg.  Deze afbeelding wordt ook vaak gebruikt in de NLP opleiding om aan te tonen dat “de kaart niet het gebied is”… Eigenlijk is dit schilderij slechts een beschilderd oppervlak. Magritte gebruikt het schilderen om ons doen na te denken. Hij stelt immers alles in vraag. Hij verrast ons waar we het niet verwachten en laat ons op deze manier nadenken. Waarom werd op een dag een pijp “pijp” genoemd, en een appel “appel”…

Magritte is een surrealist ! Surrealisten zijn artiesten die de wereld anders willen bekijken. Ze interesseren zich voor wat verborgen is, raadselachtig, verrassend, zoals de droom, de verbeelding, het toeval. Ze spelen graag met woorden en beelden. In de jaren 1920 vormen ze een groep dichters, schilders, cineasten, fotografen en muzikanten van alle nationaliteiten…

Namen ?  Zondag! De familie Magritte nodigt vrienden dichters uit. René en Georgette hebben nieuwe doeken klaargezet in het salon. Iedereen zoekt in een vrolijke sfeer ongewone en betoverende namen voor de schilderijen. Het zijn surrealistische namen.. “De onwetende Fee” zegt de ene. “de sleutel de dromen”, zegt een andere, en waarom niet “de grote Oorlog”? ..  Wat een gekke bende ! De namen zijn nog een bijkomende raadsel, ze bieden geen enkel antwoord. Onder vrienden lachen en spelen ze graag, ze maken foto’s van elkaar en bedenken dwaze verhalen om mekaar te filmen.. dit is Belgisch surrealisme !!

Bizar .. de namen bij deze schilderijen.. toen ik er gisteren rondliep en nadacht hoe men ze koos… we zullen het nooit echt weten … maar elke naam hoe bizar, magisch ook heeft na het “zien van de schilderij” voor hen die het bedacht hebben – juist omdat het een beeld is – een betekenis gehad ! (alléén is het aan ons om ons niet te laten (mis)leiden) .. wel plezier. Het is zeker de moeite waard !  

http://www.musee-magritte-museum.be

http://nl.wikipedia.org/wiki/Ren%C3%A9_Magritte

Aantal keer bekeken

2032