An inconvenient truth
Film Al Gore
Gisterenavond was ik samen met een overvolle zaal getuigen van deze Indrukwekkende documentaire die de wetenschap van het broeikaseffect op een mooi manier vermengt met de persoonlijke geschiedenis van Al Gore.
Al Gore’s drijfveren
Als jonge student werd Al Gore diep geraakt door het onderzoek van professor Keeling, die ergens in 1950 begon met het meten van CO2 concentratie in de atmosfeer en die al na 7 jaar vaststelde dat er een merkelijke stijgende te meten was. Professor Keeling zag toen al, dat het doortrekken van die stijgende trend in hoog tempo zou leiden tot een atmosfeer die de aarde sterk zou kunnen opwarmen. Voor jonge student “Al Gore” was dit een totaal nieuw inzicht dat hem zéér diep trof en zijn verdere leven zou bepalen. Het feit dat er quasi niemand reageerde toen ze door hem geconfronteerd werden is dan ook precies de reden waarom hij de wereld afreist om steeds opnieuw dit verhaal te vertellen. En nu dus deze film… de man is te bewonderen voor zijn energie en passie.
Indrukwekkende voorstelling / PowerPoint en film !
In een reconstructie (grafiek) van de temperatuur- en CO2 concentratie van de afgelopen 650.000 jaar laat Gore zien dat in die lange periode de CO2 concentratie schommelde tussen 180 en 280 ppm: het verschil tussen wel of geen ijstijd. Met andere woorden er is altijd wel een opwarming en een ijstijd geweest. Het gaat dus op en af. Tot hier het verhaal voor die mensen die beweren dat er niets aan de hand is… Nu goed, aan het einde van de curve gaat de lijn bijna loodrecht omhoog naar het huidige niveau van zo’n 380 ppm. Net zo ver verwijderd van 280 ppm als de laagste waarde van 180 ppm, maar dan de andere kant op. Dan neemt hij plaats in een hoogwerker om te laten zien waar we uitkomen over 50 jaar bij ‘Bussiness as Usual’: een metertje of 5 boven de grond ofwel een waarde in de buurt van 600 ppm. En daarna zal het ‘gewoon’ verder gaan…- indien we er niets aan gaan doen !!
Gore laat héél veel zien zoals het smelten van gletsjers, meren die niet meer bestaan, toppen van de bergen die niet meer vol sneeuw liggen, stormen, orkanen, hittegolven, ziektes, hevige neerslag ed… Hij laat ons zelf zien dat de wereldbevolking in de laatste generaties van 2 miljard naar 6 miljard zijn gestegen en dat wij dus ook steeds meer “eisen” van onze “blauwe wereldbol”. Meer mensen, dus meer grondstoffen, dus meer water, dus meer voedsel, meer verwarming, meer, meer, meer… De combinatie van dit meer, samen met… kan volgens mij niet goed zijn..
Vanuit wetenschappelijk standpunt schetst de film volgens mij als “leek” een redelijk volledig en afgewogen beeld. Of het allemaal juist is kan ik niet beoordelen, maar ik heb de neiging om het voor waar te nemen… En beste mensen, ook al mocht slechts 50% waar zijn dan is nog allemaal erg genoeg… vindt u ook niet.
Een suggestie van mij aan de politiek… waarom niet 1x in het kwartaal / maand een “autoloze zondag”. Het is mij als kind altijd bij gebleven als iets bijzonder positief… een dagje dat “de wereld” zonder auto zou zijn… stel u het eens voor…Zalig toch
