‘Mijn thuis is waar mijn Stella staat’, ‘Iedereen komt als je Leo roept’ en 'ken je Suzanne van Interlabor nog'? Als reclameman bij Duval Guillaume wist Guillaume Van der Stighelen ons keer op keer bij de lurven te grijpen met rake slogans. Schrijven is nog altijd zijn lust en zijn leven. Liedjesteksten, cursiefjes en sinds dit jaar ook een heuse roman, ‘Rozeke’. Guillaume is op zoveel manieren een ware man van het woord. De geknipte ambassadeur voor onze oktoberspreuk: ‘Woorden wegen, wik ze wel!’
Toen het geschreven woord nog heilig was
Ik ben een flapuit. Ik weet dat ik soms dingen zeg die hard kunnen aankomen. Vroeger verwittigde ik nieuwe medewerkers bij Duval Guillaume: “Ik druk mezelf niet altijd even elegant uit. Daar mag je me gerust op aanspreken. Het is niet de bedoeling om te kwetsen, maar het gebeurt soms wel.” Dat gaf mij ook de kans me te excuseren na een verkeerd gevallen woord. Ik denk dus niet altijd na voor ik iets zeg. Maar ik let er wel op dat ik het achteraf recht zet.
De reden waarom ik deze spreuk zo geniaal vind, is omdat het gaat over geschreven woorden. Want die kan je niet zo gemakkelijk rechtzetten eens ze het doel raken. Vroeger had een geschreven woord iets heiligs. Vooraleer je de pen nam en gelezen werd, moest je al wat watertjes doorzwommen hebben. Ik kom zelf uit een telefonerende generatie. Wij schreven niet, op een paar nieuwjaarsbrieven na, wij belden. Vandaag wordt er veel meer geschreven, we converseren intussen in schrijftaal. Op zich niet verkeerd natuurlijk. Maar veel mensen schrijven zonder stil te staan bij de kracht van een woord dat zwart op wit geschreven staat.
….
Veel mensen beseffen ook niet hoeveel impact een woord van troost en steun of een compliment heeft. Als je op internet iemand uitscheldt voor het vuil van de straat dan krijgt dat dikwijls een hele hoop ‘likes’. Daar scoor je gemakkelijk mee. Ik moet lelijke dingen zeggen of doen om opgemerkt te worden, denk je dan misschien. Dat is erg. Een oproep dus, zwart op wit. Laat ons veel meer aandacht geven aan al wie woorden van hoop en troost spreekt en schrijft, aan mensen die mekaar complimentjes geven, die proberen te verbinden met hun woorden. Dat is en blijft de schoonste taal.
Meer lezen. Klik hier
