Vrijdag FILOSOFIE
De Paradox van tolerantie?
De Oostenrijks-Britse filosoof Karl Popper (1902-1994) schrijft tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn inmiddels wereldberoemd geworden handvest ‘De open samenleving en haar vijanden’ dat een krachtige verdediging is van de liberale democratie en een kritiek op totalitarisme en collectivistische ideologieën. Popper betoogt dat een open samenleving, waarin individuen vrij zijn om te denken, te spreken en te handelen, essentieel is voor menselijke vooruitgang en vrijheid.
Het is volgens Popper van zeer groot belang de open, democratische samenleving voortdurend te beschermen tegen invloeden die haar willen ondermijnen. Daarom is het noodzaak oog te hebben voor de minder gekende ‘Paradox van tolerantie’. Ook de tolerante samenleving stelt een grens aan haar eigen tolerantie, precies om juist die tolerantie te waarborgen. Doet ze dat niet, dan zal uiteindelijk de tolerantie zelf ten onder gaan door het ongebreideld verspreiden van intolerantie in de samenleving. Ook vrijheid bestaat dus bij gratie van de grens daarvan…
Om even over na te denken toch?!
Karl Popper, De open samenleving en haar vijanden | Humanistische Canon
