Vrijdag PSYCHOLOGIE
Zie je mij echt?
Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, schreef Dostojewski. En hoe verschillende stellen voor me ook zijn, de wetenschap lijkt uit te wijzen dat voor liefdesparen hetzelfde geldt. Psychologen hebben de afgelopen decennia ijverig geturfd welk gedrag voorspellend bleek voor de duurzaamheid van een relatie. Het blijken niet de grote gevoelens die bepalen of het blijft ‘tot de dood ons scheidt’, maar juist de kleine interacties. Of de een reageert op een vredesteken van de ander. Of de ander onthoudt wat de een vertelde.
‘Alle stellen zijn tot op zekere hoogte incompatibel’ zegt relatietherapeut Sue Johnson, grondlegger van de Emotionally Focused Therapy. Maar gelukkige stellen weten dat te overstijgen doordat ze één belangrijke eigenschap hebben ontwikkeld: ze zijn wat zij noemt ‘emotioneel responsief’. Ze laten elkaar merken dat ze er zijn voor de ander; dat ze moeite doen om elkaars gevoelens te begrijpen. En hoe eenvoudig dat ook klinkt, precies dat is wat gemakkelijk verloren raakt na verloop van tijd – als is het maar omdat het altijd makkelijker is om te voelen wat je tekortkomt dan te erkennen waar je zelf tekortschiet.
Zie je mij echt? Het is misschien wel de belangrijkste vraag in elke relatie. Of het nu liefde betreft, vriendschap of familierelatie – en zelf in professionele verhoudingen, zoals vandaag bij een nieuwe eerste kennismaking van bedrijfsfamilie.
Ik vraag, en vraag, en intussen kijk ik. Hoe hij haar drankje bijschenkt. Hoe ze tegelijk in de lach schieten als ze vertellen over de eerste stommiteiten bij de opstart van hun familiebedrijf. Wie begint over de dingen die pijnlijk zijn; de familiegevoeligheden die ik nu (nog) niet benoem, maar wel moet weten voor zo’n dag… Ik probeer ook hun liefdestaal te leren. Want hoe beter ik kijk en luister, hoe beter straks het verhaal… En hoe meer ik zie dat ik zelf weer mee naar huis neem en koester voor de volgende afspraak!
