Mexicaanse fabel om eens goed over na te denken
In een klein Mexicaans kustdorpje ligt een vissersboot aangemeerd. Een Amerikaanse toerist complimenteert de visser met zijn mooie vangst en vraagt hem hoelang het gewoonlijk duurt voor hij genoeg vissen binnen heeft. “Niet zo lang,” antwoordt de Mexicaan. “Maar waarom blijf je dan niet langer op zee om meer vis te vangen.” De Mexicaan legt uit dat die kleine vangst volstaat om zijn gezin alles te geven wat het nodig heeft. “Maar wat doe je dan de rest van de tijd?” “Ik slaap lang uit, stoei met mijn kinderen, speel een partijtje golf en hou een siësta samen met mijn vrouw. ’s Avonds ga ik met mijn vrienden iets drinken in het dorp, we spelen gitaar en zingen een paar liedjes. Ik heb een heel prettig leven.” De Amerikaan zegt: “Kijk, ik heb een mba gehaald aan Harvard en ik kan je helpen. Om te beginnen ga je elke dag langer vissen. Je zal dus meer vis kunnen verkopen. Met die extra inkomsten kan je een grotere boot kopen, zodat je nog meer vis vangt. Met het extra geld dat deze grote boot opbrengt, kan je je tweede boot kopen, je derde enzovoort. Tot je een hele vloot bezit. In plaats van je vis te verkopen aan een tussenpersoon, kan je rechtstreeks gaan onderhandelen met visverwerkende bedrijven of misschien zelfs je eigen bedrijf opstarten. Dan kan je weg uit dit dorpje en verhuizen naar Mexico City, Los Angeles of, waarom niet, New York! Vandaar kan je dan je enorme bedrijf leiden.” “En hoelang gaat dat allemaal duren?” vraagt de Mexicaan. “Twintig, misschien vijfentwintig jaar,” antwoordt de Amerikaan. “En daarna?” “Daarna? Daarna wordt het pas echt interessant,” legt de Amerikaan uit. “Wanneer je bedrijf echt gigantisch is geworden, begin je aandelen te verkopen en dan steek je miljoenen op zak!” “Miljoenen? Ga weg! En daarna?”
“Daarna heb je geld genoeg om te stoppen met werken, in een klein kustdorpje te gaan wonen, lang uit te slapen, met je kleinkinderen te stoeien, wat te gaan vissen, een partijtje golf te spelen, siësta’s te houden en s’ avonds met je vrienden iets te gaan drinken.”…
