Straffe toebak
(maar echt gebeurd)
Het moet je maar overkomen…
Als ijverige student had ik mij laten inschrijven om een seminarie te volgen dat ging over “persoonlijke financiële planning”. Dit seminarie werd gegeven door Prof. dr. Emiel Van Broekhoven. De brave man heeft er ook een boek over geschreven. Dus ik wou hem wel eens aan het werk zien… Het seminarie ging door in een prachtige zaal bij een groot bankier. Enfin, plaats en plannetje waren gemaakt door het secretariaat én op die locatie was ik nog vaker geweest . Tijdig aangekomen – want dat is met de huidige mobiliteit ook vaak een probleem – loop ik de grote gang binnen samen met andere deelnemers én vraag van ver aan de ontvangstbalie van deze grootbank of hier het “seminarie” was… de andere deelnemers lopen mij voor en op 1,2,3… sta ik midden in een grote ontvangstzaal met broodjes en drank… Ik eet en drink wat en vraag mij af waar ik mij moet aanmelden … Een kwartier later gaat “de gong” om naar de zaal te gaan en zoals altijd neem ik strategisch plaats vooraan in de zaal… Enfin, ik zoek naar de spreker, want ik ken zijn gezicht en stel vast dat er iemand anders blijkbaar de intro doet.. Nu goed, we beginnen eraan ….en wat blijkt …zit ik toch niet in een “strategisch,commerciële meeting” van het personeel van deze groot bankier… en daar sta (enfin zit) je dan… Wat kan je anders doen dan de meeting blijven volgen en dat heb ik dan ook gedaan… Goed, heel goed, want beste mensen nu ken ik zowat de interne keuken van een groot bankier… Zo weet ik nu dat ze met clusters werken, welke kantoren het goed doen en minder goed doen, welke producten goed gaan en op welke producten “de top” van deze bank verwacht dat het beter kan… zo weet ik welke doelgroepen belangrijk zijn, zo weet ik dat dossierkosten vaak aangerekend worden, maar ook als commerciële tegemoetkoming mogen verminderd worden, dat jongere vanaf 18 jaar belangrijk zijn, dat men spreekt van een “pamper” rekening (jonge moeders met babytjes), dat autoverzekeringen meer kunnen en, en, en… op het einde van deze voor mij bijzondere avond kwam nog een “externe” spreker iets vertellen over klantvriendelijkheid…. En ik moet zeggen dat ik daarvan nog het meest verstomd heb gestaan… de man kwam ons uitleggen, dat we vriendelijk moesten zijn, de klant met de glimlach moesten ontvangen, zéér goed naar hem moesten luisteren… Tja, Mensen … deze voor mij vanzelfsprekende en normale dagdagelijkse dingen die ik als kleine ondernemer elke dag opnieuw bijna 7 op 7 moet doen om de kost te verdienen… zijn blijkbaar niet zo vanzelfsprekend meer...Bankieren is duidelijk een betere job… is er een bank geïnteresseerd?.. ik ben (als ingewijde) altijd kandidaat… met minder inspanning meer verdienen… het lijkt mij het ideale businessmodel.
Eddy
13/06/2007
