De Financiële wereld in twee verhalen.
De wondere wereld van de 'BEURS'
Ergens in Afrika verschijnt een man met de mededeling dat hij apen wenst te kopen aan 10 $ 't stuk.
De dorpelingen, wetende dat er in de bossen veel apen leefden, trokken er op uit om er te vangen....
De man kocht er verscheiden horderden aan 10$ per stuk, en wegens het slinken van de apenpopulatie verminderde de inzet van de dorpelingen.
Zodus kondigde de man aan dat hij vanaf heden 15$ per aap zou betalen.
De dorpelingen hervatten de apenjacht.
Maar uiteraard raakte de aanwezigheid van apen uitgeput, en de dorpelingen keerden terug naar hun andere bezigheden.
Het aanbod werd verhoogd naar 20$ en het aantal overgebleven apen werd zo klein dat bijna geen aap meer werd gezien,
laat staan gevangen....
Nu kondigde de man aan dat hij apen zou kopen aan 50$ per stuk.
Inmiddels, daar hij zelf voor zaken naar de grote stad moest, zou zijn assistent zich bezighouden met de aankopen.
Eens de man weg was, riep de assistent het hele dorp samen en sprak hen toe:
« Kijk naar al die kooien met apen welke de man van jullie heeft gekocht....
Ik verkoop ze jullie aan 35$ per stuk, en als hij terugkomt kunnen jullie ze hem verkopen aan 50$ zoals hij beloofde. »
De dorpelingen zamelden al hun centen in, sommigen verkochten zelfs alles wat ze bezaten, en kochten al de apen in de kooien.
De volgende nacht verdween de assistent.
Hij werd nooit meer gezien, evenmin zijn baas, alleen een massa apen welke alle richtingen uitliepen....
Welkom in de wereld van de beurs ! (ingestuurd door Herman)
Verhaal met een EZEL
Op een dag verhuist de kleine Didier naar de buiten en koopt bij een oude boer een ezel
voor 100 EUR. De boer moet de ezel de dag erop bij Didier thuis brengen.
Maar die bewuste voormiddag:
- Sorry jongen, maar ik heb slecht nieuws : mijn ezel lag deze ochtend dood toen ik hem wilde voederen.'
- 'Wel dan, geef me gewoon mijn 100 EUR terug.'
- 'Maar dat kan ik niet. Ik heb alles al uitgegeven .'
- 'Wel goed dan, breng me dan toch die ezel maar.'
- 'En wat ga je er wel mee doen, dan ?'
- 'Wel, ik ga hem als prijs verloten in een tombola.'
- 'Maar je kunt toch geen dode ezel verloten !'
- 'Zeker weten van wèl !! Ik zal gewoon aan niemand zeggen dat ie dood is.'
Daarop bedenkt de boer dat het eigenlijk zijn probleem niet is, en vindt dat hij het voorstel van de jongen niet moet afkeuren.
En hij levert dus de dode ezel af bij de kleine Didier.
Eén maand later loopt de boer nog eens bij de kleine Didier langs :
- 'En, jongen, hoe is het nu met mijn dode ezel afgelopen ?'
- 'Wel, zoals ik je al zei : ik heb hem verloot. Ik heb in het totaal 500 tombolabiljetten van 2 EUR/stuk verkocht, en
uiteindelijk een winst behaald van 898 EUR !' - 'En is er dan niemand geweest die geprotesteerd heeft ?'
- 'Alleen maar de winnaar. Maar ik heb hem onmiddellijk zijn 2 EUR teruggegeven, en klaar was kees !'
Epiloog: Ondertussen zijn de jaren voorbijgegaan. Didier is groot en ondertussen bankdirecteur geworden.. (ingestuurd door Petra)
