DE EERSTE BANK  en het begrip “banca rupta of banca rotta”

Het is al een tijdje geleden dat ik een programma zag over de eerste bank en het begrip “banca rupta” en toevallig (maar dat bestaat niet) kwam ik onderstaande tekst tegen, waar men verteld dat het prilste begin van de bank terug te vinden is in Babylon, waar 2000 jaar voor Christus al leningen op goederen werden afgesloten in hun tempels. Voor de eerste echte bank moeten we terug naar het Italiaanse Venetië van de 12de eeuw, meer bepaald in 1157.

De Italiaanse oorsprong van de bank vinden we ook terug in het woordje ‘bank’. Oorspronkelijk betekende het woord ‘banca’ immers de bank,  zijnde de tafel of de toonbank van de Italiaanse handelaars en geldwisselaars. Een kleine anekdote: wanneer een handelaar failliet ging, was zijn ‘banca’ zogezegd gebroken en vandaar komt ‘banca rotta’, dat uiteindelijk ‘bankroet’ werd. Een ander verhaaltje is dat de banca (het tafeltje) van deze (vaak corrupte) bankier werd stuk geslagen om hiermede het failliet onmiskenbaar te toon te stellen en vandaar het woordje ‘rupta’, banca rupta.

Met de ontwikkeling van de handel wordt het dienstaanbod van de bank al heel snel uitgebreid met nieuwe technieken en financiële instrumenten. De bank verspreid zich met een snel tempo over heel Europa. Dankzij betaalbrieven en wisselbrieven, die handelaars gebruikten om het transport van grote sommen geld te kunnen vermijden, ziet een nieuw beroep het licht: nl. dat van de bankier.